Scheppingsdrang
Bovenstaande foto maakte Martijn Beekman in 2012 tijdens de campagne van Diederik Samson.
De Volkskrant plaatste deze foto deze week ter illustratie bij een artikel over het reilen en zeilen van de PvdA in het huidig tijdsgewricht. Kennelijk vond de beeldredacteur dit een passende toevoeging.
Beekman lijkt me een scherp waarnemer, hoewel je een foto als deze niet kunt maken vanuit geduldige observatie. Daarvoor is ook gevoel nodig voor het momentum. De digitale techniek met de mogelijkheid tot veel opnames per seconde stelt de fotograaf overigens in staat het momentum nog achteraf te selecteren. Aangenomen dat het passeerde. Maar dat laat onverlet dat een vaardig oog een voorwaarde is. Verder ben je als fotograaf, hoewel waarschijnlijk met toestemming aanwezig, toch een soort indringer. Daarom is het interessant te zien hoeveel distantie er tot dit tafereel is ontstaan. Alsof de beschouwer niet wordt opgemerkt. Die is getuige van iets wat lijkt op een onderonsje van Samson met zijn persvoorlichtster en nog twee leden van 'Team Samson'
Laten we eerst de setting eens in ogenschouw nemen. Zo te zien heeft de PvdA niet moeilijk gedaan bij het selecteren van een locatie voor het overleg van Samson met zijn campagnestaf. Dit is een hotelsuite getuige de volgende indicatieve attributen: op elkaar afgestemd meubilair en dito vloerbedekking; bij elkaar passende lampen van een anoniem modernistisch design; een spiegel die door zijn formaat de nadruk legt op de ventilatieroosters van de airco; dubbele openslaande deuren - met daarachter zo te zien vitrage - die wel toegang zullen geven tot het slaapvertrek en flagrant detail: een sticker die aangeeft dat je aan deze deuren geen kledinghangers mag hangen. De directie dankt u hartelijk.
Het is avond, Samsons colbert gaat uit, de tassen vinden een plaats onder de sidetable: er lijkt tijd voor een meer ontspannen onderonsje. Let echter op de bijzondere tweedeling in het tafereel.
De fauteuil waarin de persvoorlichtster van Bueren zit is van zijn plaats gehaald en naast de bank geschoven. Er wordt kennelijk toenadering gezocht, maar plaatsnemen op de bank naast Samson lijkt vooralsnog ongepast. Van Bueren wordt geflankeerd door twee cherubijnen, beide nog in pak. Samen met de zittende van Bueren vormen zij een opvallend visueel contragewicht voor Samson op zijn bank. Daarnaast vormen zijn samen met Samson een compositorische driehoek die het beeld stevig verankert binnen de rechthoekige uitsnede.
Wat wordt er gecommuniceerd? Dat bevindt zich kennelijk op het scherm van de smartfone die door beide protagonisten wordt vastgehouden. De beide cherubijnen buigen zich over van Bueren om vooral maar niets te missen van de inhoud van het beeldscherm en lijken zich niet bewust van de boodschap(pen) die één niveau lager tussen Samson en van Buren worden gecommuniceerd. In Samsons gezichtsuitdrukking strijden gevoelens van onbegrip, ontwapening en verstandhouding om voorrang.
De geschiedenis leert dat hier wellicht de voortekenen zichtbaar zijn van een nieuw hoofdstuk in het scheppingsverhaal. Waarschijnlijk het eerlijke verhaal.
© Vincent van Woerkom
Bovenstaande foto maakte Martijn Beekman in 2012 tijdens de campagne van Diederik Samson.
De Volkskrant plaatste deze foto deze week ter illustratie bij een artikel over het reilen en zeilen van de PvdA in het huidig tijdsgewricht. Kennelijk vond de beeldredacteur dit een passende toevoeging.
Beekman lijkt me een scherp waarnemer, hoewel je een foto als deze niet kunt maken vanuit geduldige observatie. Daarvoor is ook gevoel nodig voor het momentum. De digitale techniek met de mogelijkheid tot veel opnames per seconde stelt de fotograaf overigens in staat het momentum nog achteraf te selecteren. Aangenomen dat het passeerde. Maar dat laat onverlet dat een vaardig oog een voorwaarde is. Verder ben je als fotograaf, hoewel waarschijnlijk met toestemming aanwezig, toch een soort indringer. Daarom is het interessant te zien hoeveel distantie er tot dit tafereel is ontstaan. Alsof de beschouwer niet wordt opgemerkt. Die is getuige van iets wat lijkt op een onderonsje van Samson met zijn persvoorlichtster en nog twee leden van 'Team Samson'
Laten we eerst de setting eens in ogenschouw nemen. Zo te zien heeft de PvdA niet moeilijk gedaan bij het selecteren van een locatie voor het overleg van Samson met zijn campagnestaf. Dit is een hotelsuite getuige de volgende indicatieve attributen: op elkaar afgestemd meubilair en dito vloerbedekking; bij elkaar passende lampen van een anoniem modernistisch design; een spiegel die door zijn formaat de nadruk legt op de ventilatieroosters van de airco; dubbele openslaande deuren - met daarachter zo te zien vitrage - die wel toegang zullen geven tot het slaapvertrek en flagrant detail: een sticker die aangeeft dat je aan deze deuren geen kledinghangers mag hangen. De directie dankt u hartelijk.
Het is avond, Samsons colbert gaat uit, de tassen vinden een plaats onder de sidetable: er lijkt tijd voor een meer ontspannen onderonsje. Let echter op de bijzondere tweedeling in het tafereel.
De fauteuil waarin de persvoorlichtster van Bueren zit is van zijn plaats gehaald en naast de bank geschoven. Er wordt kennelijk toenadering gezocht, maar plaatsnemen op de bank naast Samson lijkt vooralsnog ongepast. Van Bueren wordt geflankeerd door twee cherubijnen, beide nog in pak. Samen met de zittende van Bueren vormen zij een opvallend visueel contragewicht voor Samson op zijn bank. Daarnaast vormen zijn samen met Samson een compositorische driehoek die het beeld stevig verankert binnen de rechthoekige uitsnede.
Wat wordt er gecommuniceerd? Dat bevindt zich kennelijk op het scherm van de smartfone die door beide protagonisten wordt vastgehouden. De beide cherubijnen buigen zich over van Bueren om vooral maar niets te missen van de inhoud van het beeldscherm en lijken zich niet bewust van de boodschap(pen) die één niveau lager tussen Samson en van Buren worden gecommuniceerd. In Samsons gezichtsuitdrukking strijden gevoelens van onbegrip, ontwapening en verstandhouding om voorrang.
De geschiedenis leert dat hier wellicht de voortekenen zichtbaar zijn van een nieuw hoofdstuk in het scheppingsverhaal. Waarschijnlijk het eerlijke verhaal.
© Vincent van Woerkom
Michelangelo Buonarotti, De schepping van Adam, ca. 1511
